ลืมเถียงนาเซ

กลอนกระซิบดาวนี้ มีที่มา จากศรัทธาในถ้อยคำยามค่ำฝัน เรียงร้อยศัพท์จับใจด้วยแรงบันดาล จากหัวใจที่ยังรักภาษาไทย ทุกบทกลอนกลั่นคิดด้วยมือเรา มิใช่เงาเลือนลางหรือพลั้งไหล แต่งด้วยใจ เคียงจังหวะของกวีไกล

เพียงบทกวีเขียนจากใจให้ใครอ่าน ฝากสื่อสารความเหงาเศร้าความฝัน ถ้อยคำกลอนอ่อนละมุนอบอุ่นนั้น หวังสักวันแตะหัวใจผู้พบเจอ มิได้หวังชื่อเสียงหรือเกียรติใหญ่ เพียงตั้งใจเรียงคำข้ามค่ำเผลอ ให้บทกวีปลอบใจยา

ยามเรือแล่นแผ่วไหวไปกลางห้วง ลมทะเลพรมทวงความหอมหวาน คลื่นระริกกระซิบร่ำทุกถิ่นธาร ราวเรียกขานนักเดินทางให้วางใจ ผืนอันดามันงดงามดั่งภาพวาด เขาหินผาสลักสาดเส้นสายใหญ่ ฟ้าประดับเมฆบางพริ้วพร่างไพร จัน

https://www.youtube.com/watch?v=Y7bev6foeR4https://www.youtube.com/watch?v=Y7bev6foeR4.07.13 น..๏ จินตนาการ ผ่านหน้าต่าง วินโดว์สิบสร้างภาพฝัน อันวับวิบ ลิบลื่วโลกเอไอ ไซเบอร์ เจอยอดวิวจากสองนิ้ว โป้ง

จากกระทู้https://pantip.com/topic/43338296/comment2สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุลกระทู้คำถามติดตามแต่งกลอน.ความคิดเห็นที่ 2.15.50 น..๏ ยุค กึ่งพุทธกาล พ.ศ.สองพันห้าร้อยมีไม่น้อย ใช้ถ้อยคำ ตามประสาพื้นบ้